darować

darować
глаг.
• воздать
• выдавать
• давать
• дарить
• даровать
• дать
• жертвовать
• задавать
• извинить
• извинять
• издавать
• испускать
• одарять
• оправдывать
• отдавать
• отдать
• отпускать
• подавать
• подарить
• подать
• пожаловать
• пожертвовать
• предоставить
• предоставлять
• преподать
• простить
• прощать
• уделить
• уделять
* * *
dar|ować
\darowaćowany сов. 1. подарить, даровать;

\darować życie даровать жизнь, помиловать;

2. простить, извинить;

\darowaćuj mi прости меня; nie mogę sobie \darować я не могу себе простить; \darować karę освободить от наказания;

● \darowaćowanemu koniowi w zęby się nie patrzy погов. дарёному коню в зубы не смотрят
+

1. podarować, ofiarować 2. przebaczyć, odpuścić

* * *
darowany сов.
1) подари́ть, дарова́ть

darować życie — дарова́ть жизнь, поми́ловать

2) прости́ть, извини́ть

daruj mi — прости́ меня́

nie mogę sobie darować — я не могу́ себе́ прости́ть

darować karę — освободи́ть от наказа́ния

Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Полезное


Смотреть что такое "darować" в других словарях:

  • darować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Ia, darowaćruję, darowaćruje, darowaćany {{/stl 8}}– podarować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dać coś komuś w prezencie; ofiarować : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • darować — sobie coś «zrezygnować z czegoś»: Darujmy sobie szczegóły, zrobię wydruki, wyjaśnię dokładnie, jeżeli tylko sobie pan zażyczy. W. Kowalewski, Bóg. Darować komuś wolność zob. wolność …   Słownik frazeologiczny

  • darować — dk IV, darowaćruję, darowaćrujesz, darowaćruj, darowaćował, darowaćowany darowywać ndk VIIIa, darowaćowuję, darowaćowujesz, darowaćowuj, darowaćowywał, darowaćowywany 1. «dać na własność; ofiarować, podarować» Darować komu jakiś drobiazg, książkę …   Słownik języka polskiego

  • nie darować swego — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie zrezygnować z zemsty, nie przebaczyć, odebrać, co się słusznie należy, odpłacić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie darowała swego i sprawa znalazła się w sądzie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • darowywać — → darować …   Słownik języka polskiego

  • stać — I. 1. Coś, ktoś stoi, staje, stanął komuś w oczach, przed oczami, w myślach, w pamięci «coś, ktoś jest przedmiotem czyichś myśli, wyobrażeń, wspomnień»: Przed oczami stanęły mi wszystkie zapamiętane thrillery i sensacyjne filmy (...). W.… …   Słownik frazeologiczny

  • wolność — Dać, darować komuś wolność; obdarzyć kogoś wolnością «wypuścić jeńca, więźnia na wolność»: – Zwyciężony królu – powiedział Maciuś – wiem, co to niewola. Daruję ci wolność. Jesteś pobity, więc proszę cię, żebyś resztę swojego wojska zabrał z… …   Słownik frazeologiczny

  • darowanie — n I rzecz. od darować Darowanie winy …   Słownik języka polskiego

  • kara — ż IV, CMs. karze; lm D. kar «środek represyjny stosowany względem osób, które popełniły przestępstwo lub w jakikolwiek sposób naruszyły normy prawne lub obyczajowe; środek wychowawczy mający na celu hamowanie wykroczeń» Dotkliwa, ciężka,… …   Słownik języka polskiego

  • krzywda — ż IV, CMs. krzywdawdzie; lm D. krzywd «szkoda moralna, fizyczna lub materialna wyrządzona komuś niezasłużenie, bezprawnie; nieszczęście, niesprawiedliwość, obraza dotykająca kogoś niesłusznie» Krzywda osobista, społeczna. Doznać krzywdy.… …   Słownik języka polskiego

  • obraza — ż IV, CMs. obrazazie zwykle blm 1. «obelżywe wyrażenie się o kimś, zachowanie się względem kogoś, uchybienie czyjejś godności osobistej; zniewaga» Obraza czynna, słowna. Śmiertelna obraza. Darować komuś obrazę. Ścierpieć obrazę, nie ścierpieć… …   Słownik języka polskiego


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»